De helft van wat afgestudeerden op school leren, is verouderd tegen de tijd dat ze afstuderen. 1

Dit maakt het zoeken naar een baan moeilijker. Volgens het 2016 Future of Jobs Report van het World Economic Forum (WEF) is de belangrijkste reden hiervoor hoe snel technologische ontwikkelingen veranderen wat bedrijven van hun werknemers vragen. De snelle veranderingen in technologie en de manier waarop deze verschillende industrieën verstoren of worden overgenomen, overtreffen de snelheid waarmee technische kennis op scholen wordt overgedragen.

Neem software engineering als voorbeeld. Op de universiteit kunnen studenten een bepaalde manier van het bouwen en testen van programma's onder de knie krijgen; tegen de tijd dat ze afstuderen is de kans groot dat het hele proces waarvoor ze getraind hebben al geautomatiseerd is. Dit maakt deze specifieke vaardigheden overbodig en creëert dus een tekort. De kennis die ze tijdens hun formele opleiding hebben opgedaan, komt misschien niet meer overeen met de domeinkennis waar de sector waarin ze willen werken op dit moment naar op zoek is. Deze trend wordt nog versterkt door de pandemie, die bedrijven heeft gedwongen om hun automatiseringsinspanningen te versnellen en hun personeelsbestand in te krimpen.

In hun rapport voor 2020 voorspellen de WEF dat in 2025 6% van de wereldwijde beroepsbevolking ontheemd zal zijn.2 Algoritmen en machines zullen administratieve taken, sommige vormen van handwerk en gegevensverwerking overnemen. De banen die waarschijnlijk stabiel zullen blijven, zijn de banen waarbij vaardigheden zoals communicatie, besluitvorming en management een grote rol spelen. Deze onnavolgbare soft skills zijn wat onderwijzers de 21st century skills noemen.

Times Higher Education, dat jaarlijks zijn gerenommeerde wereldwijde ranglijst van universiteiten publiceert, merkte ook een verschuiving op in de houding van werkgevers met betrekking tot wat zij denken dat de rol van onderwijsinstellingen zou moeten zijnbe.3 Op basis van een recente enquête onder 9.000 recruiters gaven ze aan dat steeds meer bedrijven nu verwachten dat universiteiten zich niet te veel richten op het bijbrengen van theorie, maar hun inspanningen richten op het afleveren van afgestudeerden die beter zijn toegerust voor de werkplek.

Deze trends benadrukken een dringend probleem waar onderwijsinstellingen mee te maken hebben: de vaardigheidskloof van de 21e eeuw. Door de manier waarop technologie en automatisering voortdurend theorieën ontkrachten of verbeteren en processen veranderen, zullen scholen manieren moeten vinden om hun afgestudeerden vaardigheden bij te brengen die ze ook op de lange termijn kunnen gebruiken. Hoewel het overbrengen van domeinkennis die relevant is voor het beroep van de afgestudeerden uiterst belangrijk is, is het ook essentieel om een evenwicht te vinden door studenten meer permanente soft skills te laten verwerven. De vraag die nu overheerst is: Creëren scholen pragmatisch mogelijkheden voor hun studenten om 21e eeuwse vaardigheden te ontwikkelen?

De vaardigheidskloof van de 21e eeuw 

Going back to the 2020 Future of Jobs Report, a number of companies expressed that although they do not necessarily require an “exact skills match” from their employees, they still gauge possible long-term employee productivity based on key competencies, among which are the following 21^st century skills: critical thinking and analysis, problem solving, flexibility, resilience, and stress tolerance. Interestingly, they rank active learning as the second most sought-after skill by 2025, just behind analytical thinking.Terugkerend naar het rapport over de toekomst van banen in 2020, gaven een aantal bedrijven aan dat ze weliswaar niet per se een "exacte match van vaardigheden" van hun werknemers verlangen, maar dat ze toch de mogelijke productiviteit van werknemers op de lange termijn peilen op basis van sleutelcompetenties, waaronder de volgende 21e-eeuwse vaardigheden: kritisch denken en analyseren, problemen oplossen, flexibiliteit, veerkracht en stresstolerantie. Interessant is dat ze actief leren rangschikken als de op één na meest gezochte vaardigheid tegen 2025, net na analytisch denken.

Actief leren, in de pedagogische betekenis, is een manier van lesgeven die leerlingen meer vrijheid geeft om de concepten die ze in de klas hebben geleerd te verkennen. Leerkrachten fungeren als facilitators en co-leerders die samenwerken met hun leerlingen om nieuwe ideeën te genereren. Maar meer dan alleen een manier van lesgeven, kan actief leren ook worden aangeleerd als gedrag door het constant oefenen van actieve leeractiviteiten in de klas. Als 21e-eeuwse vaardigheid kunnen werknemers actief leren gebruiken om doelbewust op zoek te gaan naar mogelijkheden om meer kennis en inzichten te verwerven door studie en toepassing.

Dus, hoe moeten scholen en opvoeders hun pedagogie aanpassen om actieve leersessies te faciliteren en actief leren als vaardigheid aan te leren? BenQ heeft samen met academisch en professioneel personeel van het University College London en de Universiteit van Oxford een uitgebreid handboek samengesteld, Active Learning in the 21st Century Classroom, waarin staat hoe scholen technologie kunnen gebruiken om actieve leermethoden toe te passen in hun curricula. Lees meer over Actief leren of download de whitepaper. 

Referenties

1.Schwab, K and Samans, R., ‘Skills Stability’, The Future of Jobs Report 2016, World Economic Forum, http://reports.weforum.org/future-of-jobs-2016/skills-stability/, January 2016, last accessed 1 December 2020.

2.Schwab, K, ‘Skills Stability’, The Future of Jobs Report 2020, World Economic Forum, http://www3.weforum.org/docs/WEF_Future_of_Jobs_2020.pdf, October 2020, last accessed 1 December 2020.

3.Baker, S., ‘Firms shift towards wanting ‘work-ready’ graduates’, Times Higher Education Magazine, https://www.timeshighereducation.com/news/firms-shift-towards-wanting-work-ready-graduates, 19 November 2020, last accessed 1 December 2020